همبازی

کودکان، نیاز به بازی دارند. بدون بازی، تربیت صحیح کودک، امکان پذیر نیست. بازی هم نیاز به همبازی دارد. بچه ها وقتی تعدادشان کم باشد، باید فکری به حال همبازی شان کرد. سه راه عمده برای این کار، وجود دارد:

اول، خدا برکت ندهد به این سی دی ها و برنامه های تلویزیونی و بازی های رایانه ای و ... که کار مادران را ساده کرده است. برخی برای اینکه کودک، بهانه ی بازی نگیرد، فرزندشان را مشغول رسانه می کنند. رسانه ای شدن کودک، همان و به بیراهه رفتن تربیت، همان.

راه دوم، آن است که او را به مهد کودک بفرستیم. مهد کودک در تمدن امروز، یعنی عوض کردن مادر؛ اما با آرام ترین، شادترین و با کلاس ترین شکل ممکن!

راه سوم را کمتر کسی انتخاب می کند. دراین راه، پدر و مادر خودشان هم بازی کودک می شوند. چند پدر و مادر سراغ دارید که این کار را انجام دهند؟

گردآورنده : میثم

منبع : کتاب ایران! جوان بمان! ، محسن عباسی ولدی، صفحات 157 و 158